Η άκανθος η απαλή (Acanthus mollis) είναι ένα πολυετές, καλλωπιστικό φυτό που φτάνει μέχρι το 1,5 μέτρο σε ύψος και έχει καταγωγή τις περιοχές γύρω από τη Μεσόγειο. Σχηματίζει πλούσιο, εντυπωσιακό φύλλωμα, σε μορφή ρόδακα. Τα φύλλα είναι μεγάλα, σκούρου πράσινου χρώματος, πτεροσχιδή, με μίσχο, τα οποία σε βαριούς χειμώνες απορρίπτονται από το φυτό, δίνοντας τη θέση τους σε νέα, την επόμενη άνοιξη. Στο κέντρο του ρόδακα φύεται κάθετα το ψηλό και εντυπωσιακό ανθοφόρο στέλεχος, που κάνει την εμφάνισή του προς τα τέλη της άνοιξης έως και τα μέσα καλοκαιριού. Η ταξιανθία τύπου στάχυος ξεπροβάλλει πάνω από την πλούσια βλάστηση, με τα κρεμώδη - λευκά έως ροζ άνθη και τα κοκκινωπά έως μοβ βράκτια στη βάση τους. Εσωτερικά στο κάθε άνθος σχηματίζονται και από δύο σπέρματα.

Η άκανθος είναι ένα φυτό χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις. Αγαπά τις ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις και τα μέτρια, γόνιμα εδάφη με μέτρια υγρασία και καλή αποστράγγιση. Σε κλίματα με θερμά καλοκαίρια προτιμάται η εγκατάσταση σε ημισκιερές θέσεις, ενώ σε δροσερά καλοκαίρια σε ηλιόλουστες θέσεις. Μπορεί ακόμα να επιβιώσει και σε ολική σκίαση, με πολύ μειωμένη, ωστόσο, ανθοφορία. Μετά την πλήρη εγκατάστασή της, ανέχεται και περιόδους ξηρασίας. Συστήνεται η αφαίρεση των ανθικών στελεχών, μετά το πέρας του καλοκαιριού (την ολοκλήρωση της ανθοφορίας). Γενικά, δεν απειλείται από ασθένειες και έντομα, αλλά συστήνεται ο έλεγχος για ωίδιο. Πολλαπλασιάζεται με διαίρεση του ριζώματος και μοσχεύματα, αλλά και με σπόρο. Μάλιστα, μπορεί να εξαπλωθεί ανεξέλεγκτα, γι’ αυτό χρειάζεται συνεχής έλεγχος, ώστε να μη βγει από τα επιθυμητά όρια και να μην καταπνίξει γειτονικά είδη.

Η άκανθος φυτεύεται για το τόσο εντυπωσιακό της φύλλωμα, αλλά και για τις όμορφες ταξιανθίες που σχηματίζει. Στολίζει όμορφα κήπους, χαμηλές μπορντούρες, όρια οπωρώνων, αλλά μπορεί να εγκατασταθεί και σε γλάστρες ή ζαρντινιέρες. Στην Αττική συναντάται πολύ συχνά πλησίον αρχαιολογικών χώρων. Αξίζει να σημειωθεί πως το σχήμα του φύλλου της αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τους κορινθιακούς κίονες του 5ου αιώνα π. Χ. Τέλος, στα διάφορα μέρη του φυτού περιέχεται πληθώρα αντιοξειδωτικών ουσιών, όπως φαινολικά συστατικά, με πιθανές θεραπευτικές χρήσεις.

Η χορήγηση και η κατανάλωση των φυτών και των βοτάνων πρέπει πάντοτε να γίνεται με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού ιατρού – θεραπευτή. Οι παρούσες πληροφορίες δεν αποτελούν συμβουλές για χρήση ή κατανάλωση φυτών και βοτάνων, αλλά έχουν καθαρά ενημερωτικό σκοπό.