Η κυπάρισσος η αειθαλής (Cupressus sempervirens) είναι κωνοφόρο, αειθαλές φυτό που γίνεται εντυπωσιακό, ψηλό, υπεραιωνόβιο δέντρο, φτάνοντας σε ύψος και τα 35 μέτρα. Οι περιοχές φυσικής εξάπλωσής του είναι οι γύρω περιοχές της Μεσογείου, η νότιος Αφρική, αλλά και η κεντρική και βόρεια Αμερική. Ο κορμός του είναι ευθύς, τραχύς και αγγίζει σε διάμετρο το ένα μέτρο. Τα φύλλα του φύονται από τα πολύ λεπτά κλαδιά του, τα οποία και καλύπτουν και είναι διατεταγμένα σταυροειδώς αντίθετα, σκούρου πράσινου χρώματος που αναδύουν ένα ιδιαίτερο άρωμα με την τριβή. Είναι δέντρο μόνοικο δίκλινο, δηλαδή στο ίδιο φυτό υπάρχουν τμήματα που φέρουν τα θηλυκά και άλλα που φέρουν τα αρσενικά αναπαραγωγικά όργανα - άνθη. Τα πρώτα είναι ωοειδείς ίουλοι, ενώ τα δεύτερα ωοειδείς ή κυλινδρικοί ίουλοι. Οι ίουλοι εμφανίζονται το καλοκαίρι, αλλά ανοίγουν και επικονιάζονται, ανάλογα και με τις συνθήκες, από τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο. Ο καρπός είναι σφαιροειδής στρόβιλος και περιέχει αρκετά σπέρματα.

Το κυπαρίσσι αγαπά τις ηλιόλουστες θέσεις και τα αρδευόμενα εδάφη με καλή αποστράγγιση. Ευδοκιμεί στο μεσογειακό κλίμα. Μπορεί να ανεχτεί την ξηρασία και τις υψηλές θερμοκρασίες, μετά την πλήρη εγκατάστασή του. Δεν είναι επιρρεπές σε ασθένειες, αλλά έχουν καταγραφεί πολλές καταστροφές από έλκος εξαιτίας του μύκητα Seiridium spp., για την αντιμετώπιση του οποίου επιλέγονται ανθεκτικά στο μύκητα φυτά και καύση των προσβεβλημένων κλάδων. Το κυπαρίσσι πολλαπλασιάζεται με σπόρο ή για τη διατήρηση της γενετικής πληροφορίας, με μοσχεύματα.

Η ιστορία του είναι πλούσια και οι μύθοι που αναφέρεται αφθονούν. Φέρεται να έχει πάρει το όνομά του από τον Κυπάρισσο, που κατά λάθος σκότωσε το αγαπημένο του ελάφι και ζήτησε από τον Απόλλωνα να μεταμορφωθεί σε δέντρο όπου θα αποτυπώνεται η θλίψη του. Έτσι τον μεταμόρφωσε στο κυπαρίσσι που αφιερώθηκε στον Πλούτωνα, το θεό του Κάτω Κόσμου. Μέχρι και σήμερα, ως ιερό δέντρο, φυτεύεται σε κοιμητήρια σε διάφορα μέρη του κόσμου, συμβολίζοντας την αιώνια μνήμη και την ενδυνάμωση της ψυχής των νεκρών. Φυτεύεται, ακόμα, κοντά σε εκκλησίες, αλλά και περιφερειακά ψηλών κτηρίων, προσδίδοντας εντυπωσιακό θέαμα. Επιπλέον, τα κυπαρίσσια τοποθετούνται σε σειρά, δημιουργώντας φυσικούς ανεμοφράχτες, ή απλώς φράχτες σε όρια εδαφικών ιδιοκτησιών. Χρησιμοποιείται, τέλος, για την παραγωγή τού πολύ καλής ποιότητας και αρωματικού ξύλου του, το οποίο χρησιμοποιείται στην επιπλοποιεία, την οικοδομική, τη ναυπηγική, ακόμα και τη γλυπτική. Λέγεται ότι συγγράμματα του Πλάτωνα, αλλά και οι νόμοι του Σόλωνα γράφτηκαν σε ξύλο κυπαρισσιού, ώστε να διατηρηθούν στην αιωνιότητα.

Η χορήγηση και η κατανάλωση των φυτών και των βοτάνων πρέπει πάντοτε να γίνεται με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού ιατρού – θεραπευτή. Οι παρούσες πληροφορίες δεν αποτελούν συμβουλές για χρήση ή κατανάλωση φυτών και βοτάνων, αλλά έχουν καθαρά ενημερωτικό σκοπό.