Η αρτεμισία η κοινή (Artemisia vulgaris) είναι πολυετές, ποώδες φυτό. Η ονομασία του γένους (Artemisia) προέρχεται από τη θεά του κυνηγιού, Άρτεμη. Το γένος αυτό περιλαμβάνει περί τα 200 είδη. Η αρτεμισία (Artemisia vulgaris) κατάγεται από την Ευρώπη και την Ασία και σπάνια υπερβαίνει τα 2 μέτρα σε ύψος και σχηματίζει ιδιαίτερα ισχυρό ριζικό σύστημα. Σχηματίζει φύλλα πτεροειδή, μήκους 5 έως 10 εκατοστών, βαθύ πράσινου χρώματος, που στο κάτω μέρος φέρουν χνούδι. Οι κεντρικοί βλαστοί έχουν χαρακτηριστική εσοχή και συχνά εμφανίζουν κόκκινες – μοβ αποχρώσεις. Η ανθοφορία διαρκεί από τα μέσα καλοκαιριού έως τις αρχές φθινοπώρου. Τα άνθη είναι μικροσκοπικά, εμφανίζονται ακτινωτά και σε συμμετρία στο ανθικό στέλεχος και έχουν κίτρινα ή σκούρα κόκκινα πέταλα. Η γονιμοποίηση γίνεται με τη συμβολή του αέρα. Τη θέση των λουλουδιών παίρνουν οι καρποί, μικρά αχαίνια, που περιέχουν τα καφετιά σπέρματα.

Η αρτεμισία συναντάται ως αυτοφυής και συχνά θεωρείται ως αγριόχορτο. Μπορεί, ωστόσο, και να καλλιεργηθεί, με ιδιαίτερη, ωστόσο, προσοχή, καθώς συχνά η εξάπλωσή της ενδέχεται να βγει εκτός ορίων και να διαταράξει το τοπικό οικοσύστημα. Γενικά, ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες, αλλά και ημισκιερές θέσεις, ανέχεται μεγάλο εύρος σε εδαφικό pH και προσαρμόζεται τόσο σε αμμώδη όσο και σε αργιλώδη εδάφη. Το χειμώνα όλα τα υπέργεια μέρη του φυτού πεθαίνουν, αλλά το ριζικό σύστημα παραμένει ζωντανό και ισχυρό. Χάρη σ’ αυτό μπορεί να εξαπλωθεί πολύ, συχνά απειλώντας και γειτονικά φυτά. Δεν είναι επιρρεπής σε ασθένειες και έντομα. Πολλαπλασιάζεται κυρίως με σπόρο, αλλά και με διαίρεση.

Οι χρήσεις της αρτεμισίας της κοινής αφθονούν και έχουν μεγάλη ιστορία μέσα στους αιώνες. Εκτός από τη φύτευσή της σε κήπους και σε γλάστρες, για αισθητικούς λόγους, καλλιεργείται και για τα φύλλα και τη ρίζα της, που διαθέτουν πολυάριθμες θεραπευτικές ιδιότητες. Φαινολικά οξέα, φλαβονοειδή, κουμαρίνες, στερόλες, βιταμίνες είναι μερικά μόνο από τα ωφέλιμα συστατικά που περιέχονται στο φυτό. Στην αρχαιότητα είχε συμβολικό χαρακτήρα γύρω από τη γυναίκα, την εγκυμοσύνη και την έμμηνο ρύση, εξ’ ου και η σύνδεση του ονόματος με τη θεά Άρτεμη. Στην Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική φύλλα του φυτού που έχουν αποξηρανθεί και γίνει σκόνη, καίγονται πάνω στο δέρμα ή κοντά σε αυτό ή εισπνέεται ο καπνός (μέθοδος “moxa”), ώστε να κυκλοφορήσει η ζωτική ενέργεια και να επέλθει η θεραπεία που χρειάζεται το σώμα. Επιπλέον εφαρμογές από παραδοσιακές θεραπευτικές μεθόδους που χρησιμοποιούν το εν λόγω φυτό αφθονούν. Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, πως τον 20ο αιώνα η επιστημονική κοινότητα διαπίστωσε πως η σύσταση του φυτού ενδέχεται να εκδηλώσει αλλεργίες, επομένως, έκρινε πως η χρήση του πρέπει να περιορίζεται ως καρύκευμα στη μαγειρική και όχι ως φάρμακο.

Η χορήγηση και η κατανάλωση των φυτών και των βοτάνων πρέπει πάντοτε να γίνεται με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού ιατρού – θεραπευτή. Οι παρούσες πληροφορίες δεν αποτελούν συμβουλές για χρήση ή κατανάλωση φυτών και βοτάνων, αλλά έχουν καθαρά ενημερωτικό σκοπό.