Η ασφάκα (Phlomis fruticosa) είναι ένας πολυετής θάμνος, που φτάνει σε ύψος και το 1,5 μέτρο και έχει καταγωγή τις γύρω περιοχές της Μεσογείου. Σχηματίζει φύλλα αντίθετα, λογχοειδή, γκριζοπράσινα, χνουδωτά και αρωματικά, που θυμίζουν πολύ αυτά του φασκόμηλου. Ανθοφορεί στα τέλη της άνοιξης, έως τις αρχές του καλοκαιριού, σχηματίζοντας επάκρια των βλαστών τις χαρακτηριστικές ταξιανθίες από κίτρινα μικρά λουλούδια. Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι το εν λόγω φυτό, αν και έχει πλούσια ανθοφορία και τα άνθη έχουν νέκταρ, δεν παρουσιάζει μελισσοκομικό ενδιαφέρον. Και τούτο οφείλεται στο ιδιόμορφο σχήμα των ανθέων που δυσκολεύουν την είσοδο των μελισσών. Ωστόσο, υπό ορισμένες συνθήκες η επικονίαση συμβαίνει και, μάλιστα, το μέλι που παράγεται είναι εξαιρετικής ποιότητας.
Αγαπά τις ηλιόλουστες θέσεις και τα γόνιμα, ξερά έως μέτρια εδάφη, με καλή αποστράγγιση. Μετά την πλήρη εγκατάστασή της, ανέχεται ικανοποιητικά και περιόδους ξηρασίας. Συστήνεται η αφαίρεση των ανθέων, μετά την ολοκλήρωση της ανθοφορίας, ώστε να ευνοηθεί η τελευταία. Γενικά, δεν αντιμετωπίζει απειλές από έντομα και ασθένειες. Ο πιο συχνός εχθρός της είναι τα έντομα της οικογένειας Κικαδελίδες, τα οποία απομακρύνονται σχετικά εύκολα και χωρίς πρόκληση ζημιών, αν βέβαια αντιμετωπιστούν εγκαίρως. Ο πολλαπλασιασμός της ασφάκας γίνεται με μοσχεύματα μαλακού ξύλου το καλοκαίρι, ή με διαίρεση την άνοιξη. Ακόμα, μπορεί να γίνει και με σπόρο, αργά την άνοιξη.
Η ασφάκα είναι ένα καλλωπιστικό φυτό, πολύ διαδεδομένο και στον ελλαδικό χώρο, που ταιριάζει πολύ σε κήπους, σε όρια παρτεριών και σε παραθαλάσσιες περιοχές. Μπορεί να επιζήσει και ως γλαστρόφυτο, στολίζοντας αυλές και μπαλκόνια. Το εντυπωσιακό φύλλωμα και τα ασυνήθιστα άνθη της δίνουν τη δυνατότητα να φυτεύεται είτε μόνη είτε σε ομάδες, αλλά και σε συνδυασμό με άλλα φυτά, προσδίδοντας συνολικά μία μοναδική εικόνα. Επιπλέον, τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα για την αντιμετώπιση διαφόρων συμπτωμάτων, ωστόσο σύγχρονες μελέτες απαιτούνται για τη διαπίστωση συγκεκριμένων βιολειτουργικών ιδιοτήτων.
Η χορήγηση και η κατανάλωση των φυτών και των βοτάνων πρέπει πάντοτε να γίνεται με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού ιατρού – θεραπευτή. Οι παρούσες πληροφορίες δεν αποτελούν συμβουλές για χρήση ή κατανάλωση φυτών και βοτάνων, αλλά έχουν καθαρά ενημερωτικό σκοπό.