Η φέρουλα η κοινή  (Ferula communis) ή αλλιώς ο νάρθηκας, είναι ένα ποώδες, πολυετές φυτό, με καταγωγή από τις γύρω περιοχές της Μεσογείου. Έχει χοντρό, γραμμωτό βλαστό και ύψος που φτάνει και τα 3 μέτρα. Σχηματίζει φύλλα σύνθετα, λεπτά, πολυσχιδή, με γραμμοειδή φυλλάρια, που θυμίζουν αυτά του άνηθου. Αναδύουν ένα ιδιαίτερο άρωμα και είναι ανοιχτού πράσινου χρώματος. Τα άνθη είναι μικρά, κίτρινα, ερμαφρόδιτα, αποτελούμενα από πέντε πέταλα και φέροντα σε σκιαδοειδείς ταξιανθίες. Στην επικονίαση συμβάλουν οι μύγες. Η ανθοφορία διαρκεί από τον Απρίλιο έως το Μάιο και μετά το πέρας της και την παραγωγή των πολυάριθμων σπόρων, το φυτό πεθαίνει και οι ταξιανθίες μεταχρωματίζονται σε σκούρο καφέ χρώμα.

Ο νάρθηκας αγαπά τον ήλιο και δύσκολα μπορεί να αναπτυχθεί σε σκιερές ή ημισκιερές θέσεις. Ευδοκιμεί σε φτωχά εδάφη με πολύ καλή αποστράγγιση και ανέχεται περιόδους ξηρασίας. Γενικά πρόκειται για αρκετά ανθεκτικό φυτό, γρήγορης ανάπτυξης που ανταποκρίνεται άριστα και σε παραθαλάσσιες θέσεις. Σε χαμηλές θερμοκρασίες, μικρότερες των 5οC, ρίχνει το φύλλωμά του. Δεν απειλείται, γενικά, από ασθένειες και έντομα. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο.

Ο νάρθηκας συναντάται συχνά ως αυτοφυής, σε άγονα και βραχώδη, κυρίως, εδάφη, κοντά στη θάλασσα. Στην κηποτεχνία χρησιμοποιείται συχνά, χάρη στην εντυπωσιακή του εμφάνιση, κυρίως την περίοδο της ανθοφορίας. Φυτεύεται σε κήπους, φράχτες, παρτέρια και ψηλές μπορντούρες και είναι εξίσου εντυπωσιακός είτε βρίσκεται μόνος του, είτε σε ομάδες, είτε σε συνδυασμό με άλλα φυτά. Οι χρήσεις του, ωστόσο, επεκτείνονται. Ήδη από την αρχαιότητα, οι βλαστοί του φυτού, χάρη στην αντοχή, αλλά και το μαλακό εσωτερικό τους, χρησιμοποιούνταν για να σταθεροποιούν τα άκρα, έπειτα από κάταγμα. Εξού και η σημερινή χρήση της λέξης  νάρθηκας. Ακόμα, σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Προμηθέας μετέφερε τη φωτιά στους ανθρώπους μέσα στους βλαστούς του εν λόγω φυτού. Αυτό έχει λογική βάση, καθώς χάρη στην εντεριώνη που περιέχεται στο βλαστό και είναι ξερή, είναι δυνατό να μεταφέρεται εσωτερικά η φωτιά, δίχως να καίγεται ο εξωτερικός φλοιός. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως όλα τα μέρη του φυτού είναι δηλητηριώδη τόσο για τους ανθρώπους, όσο και για τα ζώα, αν καταναλωθούν.

Η χορήγηση και η κατανάλωση των φυτών και των βοτάνων πρέπει πάντοτε να γίνεται με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού ιατρού – θεραπευτή. Οι παρούσες πληροφορίες δεν αποτελούν συμβουλές για χρήση ή κατανάλωση φυτών και βοτάνων, αλλά έχουν καθαρά ενημερωτικό σκοπό.