Η λεβάντα η οδοντωτή (Lavandula dentata) είναι αειθαλής θάμνος, με ύψος 30 έως 80 εκατοστά, με καταγωγή τη δυτική Μεσόγειο. Έχει γκριζοπράσινα φύλλα, οδοντωτά, στενά ως λογχοειδή και αρωματικά. Οι ανθοφόροι βλαστοί καταλήγουν σε ταξιανθία που μοιάζει με στάχυ. Τα άνθη είναι μοβ και αρωματικά.

Η λεβάντα καλλιεργείται σε εδάφη πλούσια σε ασβέστιο, καθώς αυτό βοηθά στην ανάπτυξη του φυτού, αλλά και στην καλύτερη ποιότητα αιθέριου ελαίου. Επίσης, δεν αγαπά ιδιαίτερα την υγρασία, αλλά ούτε και την ολοσχερή ξηρασία. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους, με μοσχεύματα και με παραφυάδες. Η συλλογή των ανθέων γίνεται κατά το στάδιο πλήρους ανθοφορίας.

Η ονομασία του γένους προέρχεται από το λατινικό ρήμα «lavare», που σημαίνει «πλένω», καθώς χρησιμοποιείτο ως έγχυμα για το πλύσιμο ή τον καθαρισμό. Το επίθετο «dentata» σημαίνει στα λατινικά «με δόντια», χάρη στη μορφολογία των φύλλων περιφερειακά.

Η χρήση του φυτού βρίσκει πολλές εφαρμογές. Αρχικά, χρησιμοποιείται ως διακοσμητικό σε κήπους, γλάστρες, παρτέρια ή φράχτες. Ακόμα, το αιθέριο έλαιο που περιέχεται στα άνθη του απομονώνεται και χρησιμοποιείται για την παρασκευή φαρμάκων, καλλυντικών, εντομοαπωθητικών, αλλά και στη ζαχαροπλαστική. Πολλές είναι οι διαπιστωμένες ιδιότητες και δράσεις που προσφέρει το αιθέριο έλαιο της λεβάντας. Κατά κύριο λόγο, χρησιμοποιείται για χαλάρωση, ηρεμία και καταπολέμηση της αϋπνίας, ως αντισηπτικό για την επούλωση πληγών και εγκαυμάτων και ως εντομοαπωθητικό. Στην καθημερινότητα, μπορούμε να τοποθετούμε άνθη λεβάντας στις ντουλάπες, για να προστατεύσουμε τα ρούχα από το σκώρο και παράλληλα να τα αρωματίσουμε, αλλά και να βάλουμε μέσα από τη μαξιλαροθήκη μερικά άνθη, για πιο βαθύ και ήρεμο ύπνο.

Η χορήγηση και η κατανάλωση των φυτών και των βοτάνων πρέπει πάντοτε να γίνεται με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού ιατρού – θεραπευτή. Οι παρούσες πληροφορίες δεν αποτελούν συμβουλές για χρήση ή κατανάλωση φυτών και βοτάνων, αλλά έχουν καθαρά ενημερωτικό σκοπό.