Ο λωτός (Diospyros sp.) είναι ένα γένος φυτών που περιλαμβάνει πάνω από 700 είδη πολυετών, αειθαλών και φυλλοβόλων δέντρων ή θάμνων. Υπάρχουν είδη ιθαγενή των περιοχών της νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ασίας (Κίνα, Κορέα, Ιαπωνία), αλλά και της βόρειας Αμερικής. Τα φύλλα είναι συνήθως ελλειπτικά έως ωοειδή, λεία, σκούρου πράσινου χρώματος και στα φυλλοβόλα είδη μεταχρωματίζονται σε κιτρινοπράσινα και πιο σπάνια κοκκινωπά έως μοβ, πριν πέσουν στη γη. Ο λωτός είναι δίοικο φυτό, δηλαδή υπάρχουν φυτά μόνο με αρσενικά άνθη και άλλα μόνο με θηλυκά. Γενικά, τα άνθη έχουν κωδωνοειδή μορφή, είναι μικρά σε μέγεθος, απαλού κίτρινου – κρεμ χρώματος, εμφανίζονται την άνοιξη, μετά το σχηματισμό των φύλλων και συχνά περνούν απαρατήρητα. Στα θηλυκά φυτά, δίνουν τη θέση τους στους αρχικά πράσινους και στην ωρίμανσή τους πορτοκαλοκόκκινους, χυμώδεις καρπούς, τους λωτούς. Αυτοί θυμίζουν εμφανισιακά πολύ τις ντομάτες. Είναι βρώσιμοι από τους ανθρώπους, αλλά και από άλλα ζώα και έντομα. Χαρίζουν πολύ όμορφο θέαμα όταν βρίσκονται πάνω στο δέντρο, ενώ έχουν πέσει όλα του τα φύλλα.

Γενικά, ο λωτός αγαπά τις ηλιόλουστες θέσεις και τα βαθιά, γόνιμα, με επαρκή υγρασία και καλή αποστράγγιση εδάφη. Συστήνεται η προστασία του από πολύ κρύους ανέμους και όψιμους ανοιξιάτικους παγετούς. Μετά την πλήρη εγκατάστασή του, είναι ανθεκτικός σε περιόδους ξηρασίας. Το κλάδεμα δε θεωρείται απαραίτητη καλλιεργητική φροντίδα, αλλά συστήνεται σε ορισμένες περιπτώσεις. Δεν αντιμετωπίζει σοβαρές απειλές από ασθένειες και έντομα, αλλά χρειάζεται συνεχής παρακολούθηση για πιθανές προσβολές και τήρηση όλων των κανόνων υγιεινής. Σε ενδεχόμενες προσβολές συστήνεται η άμεση απομάκρυνση των προσβεβλημένων τμημάτων και καύση αυτών και διακοπή της διασποράς. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο.

Ο λωτός καλλιεργείται τόσο για την παραγωγή των βρώσιμων καρπών του, όσο και ως διακοσμητικό. Ακόμα, από κάποια είδη χρησιμοποιείται και το ξύλο του, που καλείται και έβενος, και είναι μαύρου χρώματος και πολύ καλής ποιότητας (ανθεκτικό). Έχει μεγάλη ιστορία χρήσης από τους ανθρώπους και γι’ αυτό υπάρχουν πολλοί μύθοι που το εμπεριέχουν. Σε ορισμένους πολιτισμούς και θρησκείες αποτελούσε και αποτελεί, τέλος, σύμβολο γονιμότητας, ευκαρπίας και αγνότητας, ενώ ταυτόχρονα έχει υπάρξει πηγή έμπνευσης για διάφορες μορφές τέχνης.

Η χορήγηση και η κατανάλωση των φυτών και των βοτάνων πρέπει πάντοτε να γίνεται με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού ιατρού – θεραπευτή. Οι παρούσες πληροφορίες δεν αποτελούν συμβουλές για χρήση ή κατανάλωση φυτών και βοτάνων, αλλά έχουν καθαρά ενημερωτικό σκοπό.